NonVerbaaltje in real life

Zowel Carl Jung (1920) als Hans Eysenck (1960) zagen de verschillen in energie-regulatie en gaven aan dat extraverte mensen energie halen uit sociale interacties en externe omgevingen, terwijl introverte mensen overweldigd worden door deze activiteiten en de voorkeur geven aan rustige omgevingen.

Meestal zijn mensen niet volledig extravert of introvert, maar een mix van beide.  Het is een breed spectrum waarbij het ene uiterste introvert en het andere extravert is. in het midden zijn er nog twee varianten; ambivert en omnivert. Ambiverte mensen balanceren tussen introvert en extravert in, terwijl het gedrag van een omnivert situationeel bepalend is om ofwel super introvert of extreem extravert zijn. Toch hebben de meesten wel een voorkeur doordat de verschillende neurologische kenmerken het gedrag en reacties beïnvloeden. Hier zijn de vijf verschillen:

Dopamine vs. Acetylcholine: Dopamine, is een soort beloning voor de hersenen en beïnvloedt ook onze stemming en gevoelens. Wanneer dopamine wordt uitgescheiden, worden we alerter op de activiteiten in onze omgeving en tevens is dopamine verantwoordelijk voor het gevoel van euforie.

Uit een onderzoek (van neurowetenschapper Michaël X. Cohen en collega’s, 2005) blijkt dat deze chemische stof in onze hersenen een belangrijke rol speelt bij de gedragsverschillen tussen introverte en extraverte mensen. De hoeveelheden dopamine die worden uitgescheiden zijn hetzelfde voor zowel introverte als extraverte mensen. Maar de manier waarop beide persoonlijkheden reageren op de uitgescheiden dopamine is anders.

Van extraverte mensen is bekend dat informatie uit de buitenwereld zoals; geluid, beelden en licht een korter pad aflegt door de dopamine en daardoor een snelle reactie van smaak, aanraking, zicht en geluid worden verwerkt in de hersenen.

Extraverte mensen hebben meer dopamine in hun brein, wat hen motiveert om doelen te bereiken en zich goed te voelen in sociale situaties. Aan de andere kant zijn introverte mensen zeer gevoelig voor dopamine en voelen ze zich overprikkeld.

Introverte mensen zijn meer afhankelijk van acetylcholine, dat net als dopamine, een beloningsopwekkende neurotransmitter is, maar de beloning is meer intern. Wanneer acetylcholine wordt uitgescheiden, moedigt het een persoon aan tot introspectie en helpt het iemand zich ontspannen en tevreden te voelen. Het stelt een persoon ook in staat zich te concentreren op een bepaalde taak zoals; boeken lezen of wandelen. Het is gemakkelijker om naar binnen te keren als er geen externe stimulatie is. Dat is de reden waarom introverte mensen de voorkeur geven aan een rustigere omgeving en kunnen op die manier de beloning van acetylcholine ervaren.

Bloedtoevoer naar de Hersenen: De bloedtoevoer (en de hoeveelheid bloedstroom) beïnvloeden het verwerkingsproces en het gedrag van de introverte en de extraverte. Het deel waar het bloed, samen met de neurotransmitters, het meest naartoe stroomt activeert de hersensystemen en bepaalt onze reactie op de wereld en ons gedrag. Het lijkt erop dat het pad van de introverte persoon ingewikkelder is dan het pad van extraverten. Bij introverte mensen stroomt er meer bloed langs complexere paden in de hersenen, waardoor ze meer bezig zijn met interne gedachten en gevoelens. De bloedstroom bij extraverten richten zich meer op gebieden van externe stimulatie in de hersenen zoals; smaak, aanraking, zicht en geluid  .

Grijze Stof: De bevindingen uit een studie (wetenschappers van de Cornell University, 2012) zagen een cruciaal verschil in de grijze stof van de hersenen tussen de manieren waarop introverten en extraverten gevoelens van opwinding verwerken. Extraverte mensen associëren gevoelens van beloning met hun directe omgeving terwijl introverte mensen de neiging hebben om ze te associëren met hun innerlijke gedachten.

Frontale Kwabben en Amygdala: Uit een studie (geleidt door Alan J. Fischman, 2006) kwam naar voren dat introverte mensen meer activiteit in de frontale kwabben van de hersenen hebben. Dit hersengebied wordt geactiveerd voor onthouden, probleemoplossing en planning. En extraverten vertonen een grotere activiteit in de voorkwabben van de hersenen. Dit hersengebied omvat externe gestimuleerde sensorische verwerking zoals horen, kijken en waarnemen.

Autonome zenuwstelsel. Er zijn twee delen van het zenuwstelsel: sympathisch en parasympathisch. De sympathieke kant is verantwoordelijk voor de "vecht, schrik en vlucht" modus. Het bereidt het lichaam voor op actie, activeert de afgifte van adrenaline, pompt glucose naar de spieren om ze energie te geven en het zuurstofgehalte van het lichaam wordt verhoogd. Het denkproces wordt tijdelijk stilgelegd en de neurotransmitter dopamine verhoogt de alertheid in de achterkant van de hersenen.  

Het parasympathische zenuwstelsel daarentegen ontspant de spieren, bespaart energie en stimuleert de voedselstofwisseling. Het veroorzaakt de afgifte van acetylcholine, wat op zijn beurt de bloedtoevoer naar de voorkant van de hersenen verhoogt en deze alert houdt.

Extraverte mensen zijn meer verbonden met het dopamine / adrenaline, energie verslindende, sympathische zenuwstelsel. Introverte mensen geven er echter de voorkeur aan om het acetylcholine, energiebesparende, parasympathische zenuwstelsel te gebruiken. Dit stelt introverte mensen in staat om kalm te handelen en op een afgemeten manier beslissingen te nemen.

Deze neurologische verschillen helpen verklaren waarom extraverte en introverte mensen zich anders gedragen en reageren in verschillende situaties. Of, zoals we het graag noemen, de eeuwige strijd tussen de dopamine-junkies en de acetylcholine-zenmeesters.

Isabelle van de Nadort